मेरो कल्पना ( एउटा कथा )

               आज न त म झ्याप नै छु नत कुनै मातमा नै छु । म रातको २ बजे एक्लै कोठामा छु मन ठाउमा छैन, मनमा एउटा कल्पना आयो एस्तो भएको भए तेस्तो भए ...............अनि ल्यापटप लिएर लेख्दै छु      

                                    ( यो सबै मेरो कल्पनामात्र हो यदी कसैको जिबंनसंग मिलेमा वा कुनै घटना मिलेमा माफी दिनु होला ................ )

            यो काहानी एक केटि ( परि ) अनि केटा ( हाउडे ) को बारेमा छ । परि जो सानै देखि साथिहरु संग रमाउदै हुर्केको छे , जो आफ्नो साथीहरु संग धेरै रमाउछे । सानै देखि सोझी अनि धेरै चकचक नगर्ने स्वभावको थिइ परि । उ रुन जाँन्दछे तर आफ्नो आँसु अरुलाई देखाउन जान्दिन ........ आफु हाँसेर न अरुलाई हसाउन नै सक्छे तर उसमा एस्तो खुबी छ कि उसको मुहारमा सधै एकनासको खुसि छाउँथ्यो । उ सबैको प्यारी थिइ , सबै जना उसलाई माया गर्थे । कल्पनाको कटो (हाउडे) नाम जस्तो काम पनि तेस्तै थियो , सानै देखि चकचके अनि  जिद्दी स्वभावको । दिन रात अनि वर्ष बित्दै गए ... दुवैको आ-आफ्नो ठाउँ मै स्कुल , कलेज लाइफ सकिदै गयो । परि मेहेनती बिद्यार्थी थिइ तेसैले केहि गर्ने सोच उसमा सधै थियो अनि उ CA गर्न गइ भने हाउडे चाही +२ सकेर US try गर्न TOFEL गर्न जान्छ, तर उसको न कुनै उधेस्य छ न कुनै  गन्तब्य नै छ । साथी हरु को लहैलहैमा लागेर US APPLY गर्दैन । अनि उ पनि CA पढ्न पुग्छ । नया साथीहरु नया नया अनुहार अनि सबै को आफ्नै आफ्नै ताल । समय बिस्तारि बित्दै गयो परि ले असल साथि हरु को संगत गर्दै गइ ....... तेस्तै मा हाउडे संग उसको भेट हुन्छ । त्यो केटा जो न आफ्नो मतलब गर्थ्यो नकि अरु को । आउने एकैछिन बस्स्यो फेरी अल्छि लग्यो क्लास छोडेर जाने गर्थ्यो । उ कोहि संग बोल्दैन थियो अन्तिम बेन्चमा  गएर सुत्दै बस्ने गर्थ्यो , एउटा क्लास लिएर भाग्ने गर्थ्यो । उसलाई सबैले अब चिन्ने भै सकेका थिए , उ संग न कोहि बोल्थ्यो तर पनि खराब आचरणले गर्दा सबै को परिचित थियो उ । तेस्तै २ - ३ महिना पछि सबै घुलमिल भै सकेका थिए । परि अनि  हाउडेका आफ्ना आफ्नै साथिहरु भए । एकदिन हाउडे बिराम पर्छ अनि क्लास जना सक्दैन, परिले फोन मार्फत उसको हालचाल बुज्छे  ..... तेसरी नै दुइ पात्र को मेल हुन्छ ।

             अब दुवै मिल्ने साथी भै सकेका छन् , दुबैका कुराहरु मिल्छन् । परि सधै सम्झाउने गर्थी कुलत छाड भनेर , हाउडे एउटा कानले सुन्थ्यो मात्र । एकदिन क्लास चल्दै थियो हाउडे परीलाई एक टकले हेरी रहे थ्यो । दुवै मिल्ने साथी भएको हुनाले के भैरहेको छ भनेर कसैले संका गर्न सकेनन । ओइ के भयो ? उसको साथी बोल्यो ....   तब मात्र उ ब्युझे झैँ भयो । उसको मनमा कुरा खेल्दै थियो । म किन उसलाई हेर्न पुगेछु ? जति हेरे नि किन मेरो मन, आँखा थाक्दैन ? किन मलाई उसको बढी चासो हुदै छ ? उ सोच्न बाध्य भयो के यहि हो त माया ? के म उसलाई मन पराउन त थालिन ? येस्तै येस्तै कुराको भुमरीमा उ उल्झिन थाल्छ । उसले उसको मनको कुरा कसैलाई भन्दैन .................. पछि साथीहरु संग घुमघाम हुदा , पार्टी हुदा सबैले थाहा पाउछन अनि जिस्काउन थाल्छन् । उ लजाउथ्यो अनि चुपचाप रहन्थ्यो । माया त हो मनमा धेरै बस्दैन ...... उ पनि एक दिन मनमा कुरा भन्न तयार रहयो तर साथि हरु संग बुझ्दा प्रोमिस गर्नु भन्दा नगरेकै राम्रो भन्ने बुझ्यो । मन खिन्न भयो उसको आफ्नो मनको कुरा भन्न बल्ल जोश जुटेको थियो सबै बेकार भयो । हाउडे बिस्तारि परि ले भनेको कुरा हरु मान्दै गयो । सबै कुलत छोड्यो, राम्रो बन्न कोसिस गर्न थाल्यो । परिक्षा आयो सबै तयारीमा जुट्न थाले तर उसलाई पढाईको कुनै मतलब नै थिएन । पढ्नमा उसको मन जादैनथ्यो । exam सकियो result आयो कोहि पास भए कोहि फेल । साथि हरु छुटिन थाले । हाउडे अब नेपालमा पढिनन् भनेर बाहिरको लागि Try गर्न थाल्यो, सुटुक्क कसैलाई नभनी । त्यो कुरा परीलाई थाहा भयो अनि हामी संगै apply गरु भनी कुरा गर्छे । उसले ओके गर्छ... बिस्तारि समय बितेको पत्तै हुदैन । एक दिन उसले मनको सबै कुरा भन्छ तर परि ले म सोचेर भन्छु अहिले मैले तेस्तो सोचेको छैन  भनेर उतर दिन्छे । तर तेस्को केहि दिन पछि yes भन्ने उत्तर आउदा हाउडे धेरै खुसि हुन्छ दुवै संगै aboard को लागि  apply  गर्न जुट्छन । तर हाउडे को bad luck परि को visa लाग्छ उसको लाग्दैन । दुबैको सपना चकनाचुर हुन्छ , छुट्ने समय नजिकिन्छ । हाउडे जो आफ्नो साथीहरु संग धेरै समय बिताउने मान्छे सधै एक्लै बस्ने, सधै अरु को मतलब नगरी हाँसी रहने मान्छेको मुहारमा हाँसो हराउछ । परि गएको ३ महिना बित्छ ...... हाउडे मेल गर्थ्यो तर नि उसको आँखाको आँसु थाम्न सक्दैन्थ्यो । उता परीको पनि उस्तै हाल थियो नंया ठाउँ कोहि चिनेको छैन survive हुनु छ साथि नि छैन, उसलाई नि पिडा थियो परदेशमा । सधै हाउडे लाइ भन्ने गर्थी चांडो आउन है भनि उ केवल हस भन्न मात्र सक्थ्यो । बिछोड को समय बित्दै गयो ,परि आफ्नो बेस्तताको कारणले हाउडे संग कुरा गर्ने समय निकाल्न सक्दैनथि । बिस्तारि दुवै जना टाडीदै  गए । हाउडे मेल गर्छ “ malai mail garna ni time 6ena hai भनेर , दुवै जना एक अर्का संग रिसाउन थाल्छन् । परि नया ठाममा adjust हुन अनि पढाईलाइ जोड दिन थाल्छे, उसको मनमा हाउडे प्रति को माया घट्दै जान्छ । बिस्तारि उसको मन ढुंगाको झैँ बन्न पुग्छ अनि उ हाउडे को आँसु पनि नदेख्ने बन्न जान्छे । उ आफ्नो प्रेमलाइ बलिदान दिन तयार हुन्छे , आफ्नो घर परिबार अनि आफ्नो  aim  को लागि तर  हाउडे तयार थिएन ।

हाउडे सोच्थ्यो परि एकदिन फर्किन्छे फेरी उसको माया ले परिलाइ तान्छ भनेर तर परि भने उसलाई भुल्ने भै सकेकी थिइ । उसलाई हाउडेको जरुरत थिएन ,उ अब एक्लै बाँच्ने भै सकेकी थिइ । उसको याद आएपनि भन्दिन थिइ । हाउडे भने मनमा लागेको कुरा सबै भन्थ्यो तर परि ले वास्ता गर्न छाडी सकेकी थिइ । अब बिस्तारि दुवै टाढिन थाल्छन् न परि call गर्न सक्छे त न हाउडे नै गर्छ । हाउडे मनको पिडा आफै सहन्छ अनि परि आफ्नै aim पुरा गर्न अघि बड्छे । दुवै छुटिन पुग्छन , दुबैले बिताएका समय एक भुल सम्झदै आफ्नो समय बिताई रहेका छन् ।

                  तर माया कसरि भुल्न सके .......................... जब संगै थिए तब कहेल्ये नछुटिने कसम खाने २ जना अहिले कसरि टाडीए । समयको खेल भन्दै किन दुवै जना किन आफ्नो गल्ति अरु माथि थोपर्दै छन् ....? थाहा छैन पछि २ जना को मेल होला कि नहोला , तर मेरो मनमा धेरै प्रस्न उठ्यो .... किन ? कसरि ?  छुटिन तयार भए दुवै ........ के समय नै हो त दुवैलाइ छुटाउने .... ? के दुवैले आफ्नो विचार अनि भावना लुकाउन सकेरै होत .......... ?

                                            किनआज फेरी म गीत सुन्दै सोच्न पुगे त्यो हाउडे अनि परि को बारे मा ............

            जीवन कहाँ सम्म पुग्ला त् ? के जिबनमा फेरी त्यो पास्टमा घटेको घटना दोहोरिएला त ? जस्तै हाउडे अनि परि कति खुसि थिए त्यो बेला मा । अहिले न उनीहरु एक अर्का संग कुरा गर्छन न संगै नै छन् ... के समय फर्किएला त ? मेरो मनमा एस्ता बिभिन्न प्रश्न हरुले डेरा जमाउछ अनि हातमा भएको चुरोट र ल्यापटप संगै बस्दै मन डुलाउदै छु हाउडे लाइ सोच्दै .............. के सबै गल्ति उसकै होत ? के पिर हाउडे लाइ मात्र छ होला त ? के परि चाही खुसि नै होलि त ? सायद ..... म पनि केटा भएको भएर होला हाउडेकै समर्थनमा लेख्दै छु ...... उ न त गल्ति को माफी नै माग्न सक्छ न त गल्ति नै थाहा पाउन ... के माया भनेकै यहि हो त ?? तड़प, बिछोड अनि सहनसिलता ...... जहिल्यै तड्पिनु पर्ने जहिल्यै बिछोडका कुरा ले मनमा घाउ बनाउने अनि जैले उसको कुरा साथीहरु को मुखबाट सुन्दा सहेर बस्न पर्ने ..... के यहि हो त माया भन्नु के यहि हो त बिछोड अनि तड्पाई .... सायद ..... सायद यहि होला ... एक युवा जो जिद्दी , बदमास अनि कसैको कुरा नसुन्ने छ यो समयमा । त्यो केटा बदलेको छ जिद्दी पनि छ , कसैको कुरा पनि सुन्दैन तर पनि सुध्रिएको छ । ३-४ वर्ष अघाडी न कसैलाई respect गर्न जान्दथ्यो न आँसु नै देख्दथ्यो । अहिले आफुलाई respect दिने लाइ respect नि गर्छ अनि आँसु नि देख्छ तर आफ्नो बगेका आँसुका धारा भन्दा कम ।  आफ्नो आंसु कति बगे होला त्यो उसलाई नै थाहा होला अनि कति माया को लागि तड्पीयो होला ।  मनमा माया अनि मुटुमा चोट लिएर हिड्न सकिदैन रहेछ, हाउडे पनि तेस्तै भएको छ ।  उसको ब्यबहारमा साथीहरुले फरक भेट्दै छन सायद यो पहिलाकै जस्तो त हुन लागेन ... ?? पहिला जस्तो  थियो तेस्तै रिसाहा , झर्किने , फर्किने ... नत् समस्या नै भन्छ न केहि रेस्पोंन्स नै गर्छ । एक्लै बस्छ ....सायद माया बिचमा आयो कि फेरी ? सायद तडपाईले उसलाई फेरी पहिलाकै अवस्थामा पुराउदै छ कि ? म नेपथ्यमा बसेर कुनै नाटक हेरे झैँ एक कथाको कल्पना  गर्दै छु , मेरो आँखा बाट थाहा नै नभई आँसु झरी रहे छन । त्यो हाउडे को जिबन , परिको लागि उसको माया अनि एक्लै बस्दै पुरानो दिन भुलौन नसकेर भुल्न को लागि बल्दै गरेका चुरोटका ठुटाहरु ...............  हाउडे फरक छ अरु भन्दा न जोश छ न कुनै जाँगर नै उ संग , छ त दुखि मन अनि धुँवाको मुस्लो ।  भन्छन हिरा काट्न हिरा नै चाहिन्छ तेस्तै केटि मान्छे को याद मेटाउन केटि नै चाहिन्छ । तर हाउडे न त भुल्न खोज्छ न त भुल्न नै सक्छ ।  उसको जिबनमा घटेको ति घटनाहरुले धेरै कुराहरु सिक्ने बनाउछ उसलाई । जुन दिनमा उसले माया ,घृणा , आदर , दुख अनि सुख बुझेको थियो त्यो उ चाहेर पनि भुल्न चाहदैन । म यो कथा बाट आफ्नो मनमा लागेको प्रश्न आफैलाई २-३ वर्ष पछि सोध्न लेख्दै छु सायद म आफै ये प्रस्न को उत्तर पाउछु होला जसरि यी प्रस्न हरु पाए ।  

              आज फेरी म झ्याप छु सधै जस्तै फेरी  मनमा कुरा उठ्न थाल्यो अनि निरन्तरता दिदै छु त्यै हाउडे को कथा ...... भुल भए माफ ........................ हाउडे जो दुख अनि सुख संग , साथी सबै बाट टाढा छ आज । जो साथीको साथ भए दुखमा संगै रुने अनि सुख मा रम्ने गर्छ, आज एक्लो छ , बिरानो देशमा एक्लो जिबन बिताउदै हराउदै छ ।  न त उसलाई साथीको साथ केहो थाहा छ न त खुसि नै, न त उसको दुख कसैलाई थाहा छ न त solution नै ।  लाग्छ हाउडे जो सधै खुसि हुन चाहन्थ्यो रमाउन जान्दथ्यो त्यो व्यक्ति आज हराउदै छ सायद लाग्छ मन भरि को पिडा लुकाउदा लुकाउदै त्यो पिडा मै उ दबिदै छ ।  भन्छन दुख बाड्यो भने कम हुन्छ तर न हाउडे भन्न् नै सक्छ न त त्यो दुख संग लड्न नै ।

             हाउडे परि को बारेमा कसैलाई न केहि कुरा गर्न सक्छ न केहि भन्न नै तर सबै जना किन हाउडे संग परि कै कुरा गर्छन ? परि ले त भुल्दी त ति दिनहरु तर कसरि सक्नु पागलले जो माया मा येसरी लिप्त भएको थियो कि जसलाई प्रेम बाहेक अरु केहि सुख नै थाहा थिएन । न त भुल्न सक्छ न त पाउन नै । परि ले त सबै संग हाउडे को बारेमा भन्न सक्छे होला तर हाउडे न त सोध्न नै सक्छ न त म एस्तो छु भन्न नै । यी सब कुराहरु बिर्सन लाइ उ पहिलाकै जिन्दगि बिताउदै छ । दारु , चुरोट , जेमा नशा हुन्छ त्यै । जुन कुराले एकछिन भएनी भुलाउछ कि भनेर तर,  केटाहरु भन्छन उसलाई “ त खाँदा नि त्यै कुरा गर्छस नखादा नि “ कसरि भुल्नु सजिलै उसले ति दिन हरु । जब बिहान हुन्छ तब याद आउंछ , जब रात पर्छ तब  तिम्रो याद आउछ , भन्न मन लाग्छ तिमीलाई शारा मनका कुरा , तिमीलाई अंगालो हालेर रुन मन लाग्छ , ति दिनहरु कसरि बित्ये  भन्न मन लाग्छ तर सक्दैन ....... म संग त्यति छ्यमत छैन तिमीलाई भुल्न न त अब तड्पीन नै “ ।

माया एस्तो शब्द हो जसले न त मान्छे लाइ दुख दिन्छ न त  सुख नै .............. दुख त्यो बेला मा दिदैन जुनमा त्याग , विश्वास हुन्छ , अनि सुख त्यो बखतमा हुदैन न त्यहाँ त्याग को महत्व हुन्छ न त विश्वासको नै । हाउडे ले आफ्नो मायामा त्याग, विश्वास सुम्पेको थियो , जुन कुरा दिएको थियो आखिर तेस्को बदलामा के पायो त खै .. आँसु , दुख बाहेक ? ? ? जुन माया मा बलिदान चढायो त्यो माया मा नत कुनै चिजको प्राप्ति नै भेट्यो नत कुनै खुसि नै , भेट्यो त बस आँसु अनि आंसुमै रुझ्दै गरेको एक दुखि मन । मायामा विश्वास हुनु पर्छ अनि त्यो माया को लागि त्याग गर्ने क्ष्यमता हुनु पर्छ । तर विश्वास अनि त्याग दुवै समर्पण गर्दा पनि साथ् मा छैन उसको प्रेम । भन्छ जसले प्रेम, त्याग, समर्पण अनि बलिदान दिन सक्छन नि तिनको प्रेम अमर रहन्छ । हाउडे संग बस उसको बितेको पलका यादहरु बाँकी छन् , ति पल संग भने आंसु । ति आँसु संगै काटिने हात अनि संगै फुटेको मुटु ... मात्र टुक्रेको मन अनि घृणा मात्र छ माया प्रति .....................